Diagnoza ADHD

Zacznijmy od początku. ADHD to zaburzenie dziedziczne, wywoływane przez ponad 7000 wariatów genowych, które predysponują do jego wystąpienia. Rozwija się od dzieciństwa, przez całe dorosłe życie ewoluuje wraz z człowiekiem. W życiu dorosłym głównie objawia się jako ciągłe lawirowanie pomiędzy różnymi skrajnościami. Od skrajnej bierości, że nic mi się nie chce po skrają nadpobudliwość. Od hiperfocus’u po prokrastynację czyli brak możliwości rozpoczęcia zadania (zwłaszcza tego nudnego). To też są skrajności w skokach energii, co oznacza szybkie i pochopne decyzje, po problemy z rozpoczynaniem zadań. Najtrudniejszym jednak aspektem ADHD jest zaburzenie regulacji emocji znane jako emocjonalność adehadowa. Osoba z ADHD nie posiada zdrowych i adaptacyjnych mechanizmów radzenia sobie z emocjami. Musi sobie je wykształcić, wytrenować, im szybciej tym lepiej. Podłożem neurologicznym tego zaburzenia jest niski poziom hormonu dopaminy co sprawia, że nam się nie chce, trudno nam czasem podnieść się z łóżka, sprawia także, że mamy kłopoty z pamięcią lub gorzej, prawie w ogóle nie pamiętamy swojego dzieciństwa. Reasumując, powyższe objawy mogą mieć wpływ na wiele aspektów życia osób dorosłych od życia zawodowego po codzienne relacje społeczne i rodzinne. Dlatego tak ważna jest świadomość z czego nasze trudności wynikają i działanie w kierunku podjęcia stosownego leczenia.

1. Niedotrzymywanie terminów: masz trudności z poczuciem czasu oraz planowaniem i organizacją. Nie obejdzie się bez kalendarzy, planerów i przypomiajek.

2. Prokrastynacja: działasz dopiero kiedy przychodzi deadline, na ostatnią chwilę. Bodziec w formie stresu uruchamia działanie, dopiero wówczas możesz wejść w tryb hiperfocus’u.

3. Zakupoholizm / zbieradztwo: impulsywnie szukasz dopaminy w szybkich zakupach online, szukacsz nowych rzeczy aby poradzić sobie z uczuciem przygnębienia czy pustki. Nowa rzecz w Twoim otoczeniu cieszy co prawda tylko przez chwilę ale trudno jest ci się z nią rozstać.

4. Rozproszenie myśli / multitasking: trudno Ci się skupić nad jedną czynnością, czujesz, że każda czynność i zadanie napotkane po drodze jest ważne lub zapominasz co przed chwilą robiłeś/-łaś. Trudo planować i ustalać priorytety kiedy w momencie skoku energii chcesz robić wszystko naraz zwłaszcza te rzeczy, które wiążą się z szybka gratyfikacją.

5. Skrajności: funkcjonowanie od skrajnej niemocy i braku energii po skoki energetyczne gdzie trudno Ci się skupić na jednej czynności (jesteś wszędzie, robisz wszystko).

6. Przerywanie w rozmowie: trudno Ci doczekać do końca wypowiedzi i już chcesz kończyć myśl swojego rozmówcy. Trudność z czekaniem jest bardzo charakterystyczna i odnosi się także do czekania w kolejce czy na dalszy rozwój wydarzeń w ulubionej książce (co może skończyć się pomijaniem stron czy czytaniem jej od końca).

7. Przyjmowanie krytyki: ogromna wrażliwość na odrzucenie oraz krytykę. Ma to też związek z samooceną i brakiem wypracowanych mechanizmów radzenia sobie z emocjami. Nazywa się to dysregulacją emocji lub emocjonalnością adehadową.

8. Hobby: szukasz ciągłej stymulacji poprzez angażowanie się w coraz to nowsze zajęcia ale szybko je porzucasz i zmieniasz na inne. Ma to swoją nazwę i chyba dobrze pasuje do osób z ADHD, mianowicie „słomiany zapał”.

9. Itd.. przykładów można mnożyć jeszcze więcej, niemiej powyższe wydają się najbardziej powszechne wśród osób z ADHD.